Een weerbare plant kan tegen een stootje en is beter bestand tegen ziekten en schadelijke beestjes. Toch kun je niet altijd voorkomen dat een virus de kas in komt of dat schadelijke beestjes, zoals bladluizen, schade toebrengen aan planten. Om ziekten en plagen te voorkomen en te bestrijden, zetten tuinders steeds vaker speciale beestjes in: de natuurlijke vijanden van het plaaginsect. Zo laat de teler de natuur haar werk doen en pakt hij schadelijke beestjes met weer andere beestjes aan. Jaarlijks worden in kassen miljoenen ‘biologische bestrijders’ ingezet. Het gebruik van chemische gewasbeschermingsmiddelen neemt daardoor af.
Voor de bescherming van zijn paprika’s gebruikt Wouter Overgaag in zijn kassen zoveel mogelijk biologische middelen. “Het liefst zetten we vriendelijke beestjes in tegen schadelijke beestjes. Maar dat is soms makkelijker gezegd dan gedaan.”
Naast de beestjes die als natuurlijke vijand schadelijke insecten aanpakken, gebruiken tuinders steeds meer producten op natuurbasis. Dat alles gebeurt ter preventie, dus om ziekten en plagen te voorkomen, en ter bestrijding. Alleen als de biologische aanpak niet werkt, behandelen telers aantastingen pleksgewijs met een chemisch gewasbeschermingsmiddel, dus alleen op de plaatsen in de kas waar dat nodig is. Deze werkwijze wordt geïntegreerde gewasbescherming genoemd (in het Engels: Integrated Pest Management of IPM). Het toepassen daarvan is al ruim tien jaar gemeengoed in de Nederlandse glastuinbouw.
De broers Pieter en David Stolk uit Bergschenhoek vormen samen Stolk Brothers. Dit familiebedrijf probeert al bijna 30 jaar zijn planten op een biologische manier gezond te houden. Hoe krijgen ze dat voor elkaar?
