Planten hebben water nodig, dat is algemeen bekend. In kassen zorgen telers ervoor dat hun planten precies genoeg water krijgen, niet te veel en niet te weinig. Vanwege het droger wordende klimaat in ons land, moeten we immers zuinig omgaan met water. Het watergeven in kassen gebeurt vaak automatisch met sproeiers, maar ook met ‘eb- en vloedsystemen’. De teeltvloer of teelttafel waarop de potten met planten staan, wordt dan kort ‘onder water gezet’ zodat het water via gaatjes in de onderkant van de pot de wortels van de plant bereikt. Ook zijn er veel telers die druppelaars bij elke afzonderlijke plant zetten. Daarmee kun je nog nauwkeuriger water doseren.
Door te telen in goten kunnen telers het water dat de plant niet opneemt, opnieuw gebruiken. Ook de voedingsstoffen die aan het water zijn toegevoegd, krijgen zo een tweede ronde. Afhankelijk van het soort gewas, kun je het water heel lang blijven hergebruiken door het aan te vullen met regenwater. Telers meten voortdurend hoeveel voedingsstoffen er nog in het water zitten. Zo kunnen ze ervoor zorgen dat de plant altijd het beste water krijgt. Zo’n 70 tot 90 procent van het water wordt op die manier ‘gerecirculeerd’. Niet voor niets staan Nederlandse glastuinders er hierdoor om bekend enorm zuinig om te gaan met water.
Bij gerberateler Marius Mans van Mans Flowers gaat er geen water verloren. Marius: ‘Bij ons wordt 100% van het water in de kas (her)gebruikt. Wij maken gebruik van een gesloten teeltsysteem.’
In het Westland hebben veel telers gekozen voor collectieve zuivering, in samenwerking met Hoogheemraadschap Delfland, de gemeente en de provincie. Amaryllisteler Martin Boers uit ’s-Gravenzande is daar nauw bij betrokken.
