Bloemen en Planten zijn de grootste agrarische bedrijfstak qua omzet in Nederland. Binnen de Europese Unie valt de sector echter buiten het gemeenschappelijk landbouwbeleid (GLB). Daarmee val je ook buiten de EU-begroting en sta je minder op de kaart. Sierteelt is in België, Denemarken, Duitsland, Oostenrijk en Italië een relatief grote speler voor de eigen markt. Export kennen ze vanuit de sterke niches waarin ze uitblinken.
De streek rond San Remo in het Italiaanse landsdeel Ligurië blonk ooit uit met de productie van anjers en snijrozen. Dat is verschoven naar potplantenteelt van lavendel en eetbare kruiden. Het is dit gebied waar onlangs de bijeenkomst van Copa Cogeca Flowers & Plants plaatsvond.

Kassen en containervelden
Door het gematigde klimaat tussen de Middellandse Zee en de Alpen is er op de hellingen tuinbouw mogelijk. In deze regio is nog steeds een infrastructuur van onderwijs, veredeling, onderzoek en afzet in de sierteelt, die facetten zijn tijdens de driedaagse bijeenkomst bezocht.
Moderne bedrijfsvoering is echter niet meer mogelijk op de hellingen rond San Remo. De teelt heeft zich verlegd naar Ranonkel en diverse typen snijgroen. De hoge gemiddelde leeftijd van de ondernemers laat zien dat hier qua opvolging geen perspectief is. Maar middels vakmanschap kunnen de ondernemers nog wel de kost verdienen op cashflow en de hoge productkwaliteit die ze kunnen leveren.
De streek rond Albenga daarentegen kent sterke bedrijven, die lavendel en kruiden in potten produceren voor Italië en West-Europa. De bedrijven hebben een omvang die moderne bedrijfsvoering mogelijk maakt en water is er altijd voldoende, vanaf de besneeuwde hellingen van de Alpen. Op de meeste bedrijven is een mix te zien tussen kassen en containervelden.

Certificering discussiepunt
De cultuurverschillen tussen landen zijn groot, het Italiaanse CIA hield haar eerste voorlichtingsbijeenkomst over het plantenpaspoort bijvoorbeeld pas op 26 november. De Italiaanse bedrijven die gericht zijn op export hebben hun voorbereiding zelf veelal via hun contacten bij Landgard op orde gebracht. Je zou anders verwachten in een land waar xylella zich heeft gehuisvest.
Certificering is een flink discussiepunt in Italië. De regionale handelsbedrijven kunnen de vraag van de Italiaanse retail niet matchen met het regionale aanbod, zeker in snijbloemen. De retail eist minimaal een GlobalGAP certificering. Voor kleine bedrijven met seizoensproduct is certificeren veelal te duur.
Opvallend aan het bezoek aan Ligurië was dat de aandacht voor residu van gewasbescherming in Italië goed is ingevuld, terwijl recirculatie en watermanagement ondergeschoven zijn. Dat onderdeel van de bedrijfsvoering kent nog geen gelijk EU speelveld. Recirculatie moet een punt van aandacht zijn voor certificaten als GAP, die op de wettelijke regels moeten toetsen.