In het tuinbouwgebied van Klazienaveen staat inmiddels een netwerk van tien geleidbaarheidsmeters. “Het gaat om peilbuizen met een doorsnee van twintig centimeter, waarin een sensor hangt,” licht toezichthouder handhaving Olga Jongejan van het waterschap toe. “Die peilbuizen staan op verschillende plekken in dit gebied in de sloten. De sensoren meten continu de geleidbaarheid van het water. Doordat de meetgegevens automatisch worden doorgestuurd, kunnen we de resultaten online in real time meelezen.”

Extra bemonstering
Als een sensor onverwachte uitslagen geeft, volgt er ter plaatse een onderzoek. Via nitraatstrips is eenvoudig vast te stellen of er meststoffen zijn geloosd. Dat wijst dan vaak op een lozing van drainwater, aldus Olga. “Als het nodig is, nemen we monsters voor extra onderzoek, bijvoorbeeld om te achterhalen of er ook gewasbeschermingsmiddelen worden geloosd. Is sprake van verhoogde waardes, dan gaan we als handhavers in gesprek met de omliggende tuinbouwbedrijven om te kijken waar de lozing vandaan komt. De tuinders reageren vaak heel verbaasd. Begrijpelijk, want ze hebben vrijwel allemaal maatregelen getroffen om lozingen uit te sluiten, of om hun afvoer alleen nog via zuiveringssystemen naar het gemeentelijk riool te laten lopen.”

Onbekende lekkage
Desondanks zijn via de geleidbaarheidsmeters het afgelopen half jaar acht onbedoelde lozingen getraceerd. “Vaak gaat het dan om een onbekende lekkage, of om een lozing via een oude leiding waar een tuinder geen weet van heeft,” vertelt Olga. “Door mét de tuinders op zoek te gaan naar toedracht van de lozing, zorgen we er samen voor dat de kwaliteit van het oppervlaktewater verbetert. En dat is zeker ook in het belang van de tuinders zelf, want als de waterkwaliteit tóch achterblijft bij de gestelde norm, leidt dat onherroepelijk tot een beperking van hun pakket aan gewasbeschermingsmiddelen.”