Ruim een jaar geleden werd in Naaldwijk het IMVO-convenant sierteeltsector ondertekend. IMVO staat voor Internationaal Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen. Dergelijke convenanten zijn er in veel sectoren. Het textielconvenant is wellicht het meest bekend. Een fabrieksramp in Bangladesh was de aanleiding voor dit document en voor diverse andere ketenafspraken in IMVO-convenanten. Ook sierteelt is door het ministerie van Buitenlandse Zaken vervolgens aangewezen als risicosector. Het hoort daardoor bij sectoren die met voorrang een convenant hebben opgesteld. Als vertegenwoordigende organisatie onderkent Glastuinbouw Nederland het belang van een dergelijke ketenafspraak, hetgeen de betrokkenheid bij het IMVO-convenant verklaart. Zie ook het artikel van een jaar geleden.

Verbindende rol
Dit betekent overigens niet dat de sector zich op dat moment pas over dit vraagstuk ging buigen. In de sierteelt liep al een sectorinitiatief FSI2020. Zaken die daarin zijn besproken, zijn efficiënt gekoppeld aan het IMVO-sierteelt. In FSI 2020 worden zaken vastgelegd op gebied van milieulast van de gehele productieketen op CO2-uitstoot, water en gewasbescherming, maar bijvoorbeeld ook ‘living wage’. Betrokken partijen in de sierteelt onderschrijven het belang van een ‘leefbaar loon’ voor werknemers, met name in landen waar een wettelijk minimum loon ontbreekt. Zo is van Duitsland bekend dat de minimum lonen niet altijd leefbaar zijn. Voor het bepalen van de lonen wordt de berekening van de Wereldbank gehanteerd. Binnen drie jaar moeten er essentiële stappen zijn gezet op dit vlak.
De genoemde aspecten worden nu uitgewerkt, als vervolgstap na de ondertekening van het convenant IMVO-sierteelt in juli vorig jaar. Voortbordurend op het eerdere initiatief, gaat die benchmark naar verwachting FSI2025 heten.
Van onderliggend belang is de verbindende rol van IDH in FSI. IDH is een organisatie, gefinancierd door diverse ministeries van ontwikkelingssamenwerking in EU-landen, die door productie en handel ontwikkelingen mogelijk wil maken.

Benchmark voor sierteeltcertificaat
IMVO-akkoorden raken de hele keten, dus ook de Nederlandse en West-Europese productie. De Nederlandse sierteelt onder glas kenmerkt zich door een intensieve productiewijze op een klein oppervlak, maar wel met nulemissie als ambitieus doel. Dan ontkomt de sector er niet aan om de milieulast goed terug te rekenen naar eenheid product, in plaats van oppervlakte eenheid. Aan de uitwerking van gestelde eisen en datavastlegging wordt nu gewerkt. Glastuinbouw Nederland vindt dit een belangrijke verbetering ten opzichte van FSI2020.
Daarmee wordt FSI2025 de benchmark waar een sierteeltcertificaat aan moet voldoen, kijkend naar de brede range van deelaspecten, variërend van arbeidsomstandigheden tot productiewijze. Omdat het gaat om ketentransparantie raakt een dergelijk convenant ook de inkoopprocessen van de Nederlandse sierteeltbedrijven. Want het is essentieel dat ook de stekleverancier in Afrika of Brazilië zich aan de richtlijnen houdt, maar hoe weet een teeltbedrijf dat? Er wordt echter wel verondersteld en geëist dat ondernemers dat weten.

Transparantie en toetsing
Royal FloraHolland stelt een FSI gebenchmarkt milieucertificaat inmiddels als voorwaarde. Achtergrond is dat wettelijke overheidseisen zijn gebaseerd op het minimum, maar dat voor een plek in het winkelschap een ruimere transparantie en toetsing nodig is. De toenemende invloed van retail in de sierteeltmarkt versneld dit proces. In de voedingstuinbouw kan een teeltbedrijf zonder GlobalGAP niets verkopen, zo leert de praktijk al een aantal jaren. Die ontwikkeling is ook in de sierteeltsector inmiddels onomkeerbaar.
Klik hier voor meer informatie over de  huidige FSI2020. Daarin is te zien dat bijvoorbeeld fairtrade alleen focust op sociale aspecten. Het beoogde FSI2025 krijgt een uitsplitsing in GAP en duurzaamheid.

Betrokkenheid Glastuinbouw Nederland
Het is tot slot belangrijk te melden dat het voor Glastuinbouw Nederland van wezenlijk belang is dat de data die worden ingebracht eigendom blijven van de teler. Goed beheer daarvan moet derhalve worden gewaarborgd.
De betrokkenheid van Glastuinbouw Nederland is er tevens op gericht te zorgen dat niet door anderen besluiten worden gemaakt over de lonen die glastuinbouwondernemers moeten gaan betalen. Punt van aandacht is ook dat betalingen, die ondernemers doen in het kader van verbetering van bijvoorbeeld onderwijs en zorg, niet buiten beeld verdwijnen. Ervaring is dat loon niet altijd bij de werknemers komt. In gevallen dat dit wel het geval is kan dit gepaard gaan met prijsverhogingen van andere zaken, waardoor er alsnog niets overblijft voor de werknemers.